A Play of Space I English below
Vaak hebben we als mens een onbewuste relatie met de ruimtes dat we betreden en gebruiken. Toch heeft ruimte een grote impact op de manier waarop we ons voortbewegen, gedragen en voelen. Deze theatrale installatie wil die levende ruimte tonen, manipuleren en onze relatie er toe in vraag stellen.
Een tiental wanden bewegen zich traag voort door de ruimte. Ze verhouden zich tot elkaar en de leegte die hen omringt. Samen doorlopen ze verschillende patronen, een choreografie waarmee ze de ruimte openbreken, indelen en omarmen. Het publiek/de bezoeker wordt uitgenodigd om – heeft geen andere keuze dan- deel te nemen aan deze ruimte-dans. Zij zullen zich steeds moeten verhouden tot de nieuwe ruimte die zich langzaam rondom hen ontplooit. De wanden bewegen zelfstandig door de ruimte, niet gemanipuleerd door acteurs of figuranten. Door de (discrete) robotica gaat de gehele focus naar de ruimte zelf. Het is alsof de ruimte zichzelf manipuleert en zich toont aan het publiek in al zijn facetten. De installatie zoekt bewust een traagheid en simpelheid op; de bezoeker wordt uitgenodigd tot meditatie in, met en over ruimte.
Deze installatie wil een brug slaan tussen de verschillende disciplines architectuur, dans en robotica.
A performative installation about space.
As humans we often have an unconscious relationship with the spaces we enter and use. Space has quite an impact on the way we move, the way we feel and the way we act. This theatrical installation wants to show, manipulate and question the relationship we have with space.
Ten walls move slowly through space. They relate to each other and the emptiness that surrounds them. Together they move through different configurations and invite the public to engage in this dance. This installation seeks to make connections between architecture, dance and robotics.
Een tiental wanden bewegen zich traag voort door de ruimte. Ze verhouden zich tot elkaar en de leegte die hen omringt. Samen doorlopen ze verschillende patronen, een choreografie waarmee ze de ruimte openbreken, indelen en omarmen. Het publiek/de bezoeker wordt uitgenodigd om – heeft geen andere keuze dan- deel te nemen aan deze ruimte-dans. Zij zullen zich steeds moeten verhouden tot de nieuwe ruimte die zich langzaam rondom hen ontplooit. De wanden bewegen zelfstandig door de ruimte, niet gemanipuleerd door acteurs of figuranten. Door de (discrete) robotica gaat de gehele focus naar de ruimte zelf. Het is alsof de ruimte zichzelf manipuleert en zich toont aan het publiek in al zijn facetten. De installatie zoekt bewust een traagheid en simpelheid op; de bezoeker wordt uitgenodigd tot meditatie in, met en over ruimte.
Deze installatie wil een brug slaan tussen de verschillende disciplines architectuur, dans en robotica.
A performative installation about space.
As humans we often have an unconscious relationship with the spaces we enter and use. Space has quite an impact on the way we move, the way we feel and the way we act. This theatrical installation wants to show, manipulate and question the relationship we have with space.
Ten walls move slowly through space. They relate to each other and the emptiness that surrounds them. Together they move through different configurations and invite the public to engage in this dance. This installation seeks to make connections between architecture, dance and robotics.
|
|
|